Parafia św. Antoniego
z Padwy w Ignacowie

POMÓŻ SWEJ PARAFII PRZETRWAĆ!

Jak w dobie koronawirusa zatroszczyć się o swą parafię? Jak pomóc jej przetrwać?

Śledząc codzienne informacje krajowe i zagraniczne, nie ma dnia, w którym ekonomiści i przedstawiciele rządów nie zapowiadaliby nadchodzącego tąpnięcia w dziedzinie światowej gospodarki i związanych z nim wyzwań ekonomicznych. Wiele firm, szczególnie w branży turystycznej i rozrywkowej, już zaczęło odczuwać pierwsze finansowe skutki pandemii. Bez względu na to, jak szybko poradzimy sobie z rozprzestrzeniającym się wirusem, jego skutki wywrą wpływ na wiele sektorów życia społecznego. Niestety, znacząco może również ucierpieć Kościół.

Od 15 marca zdecydowana większość wierzących parafian pozostaje w niedziele w swoich domach, przeżywając tam Eucharystię, dzięki możliwościom współczesnych technologii. Podczas, gdy większość chrześcijan zastanawia się, jak uchronić się przed zagrożeniem, my jako parafia mierzymy się z wyzwaniem, z którego większość wierzących zupełnie nie zdaje sobie sprawy.

Brak zabezpieczenia na jakąkolwiek działalność!

- Budynki parafialne nie otrzymały kwarantanny od uiszczania należnych zobowiązań. Muszą być nadal utrzymywane, pomimo braku środków z niedzielnej tacy. Prąd, gaz, woda, ścieki, sprzątanie, internet, telefon - to jedynie część comiesięcznych wydatków, za które parafia musi zapłacić. Do tego dochodzą wynagrodzenia dla pracowników kościelnych. Nie mówiąc o bieżących wydatkach związanych z administracją czy zakupem środków żywności i czystości. Potrzebujemy to dostrzec: brak nabożeństw bardzo mocno ogranicza wpływy.

To wszystko sprawia, że jeśli jako wierzący nie dostrzeżemy dziś pilnej potrzeby wsparcia naszej parafii, której jesteśmy w stanie wyjść naprzeciw w bardzo praktyczny – nie inny, ale właśnie finansowy sposób, możemy wkrótce zobaczyć sytuacje, które znamy zza zachodniej granicy. Już od miesiąca odprawiamy Msze św. bez udziału wiernych. Kolejne niedzielne nabożeństwa bez obecności parafian, będą poważnym wyzwaniem dla całej parafii. Dlatego nasza troska potrzebna jest już dziś.

Co możemy zrobić aby zachowując własne bezpieczeństwo, zatroszczyć się o naszą parafię?

Nasza parafia posiada własne konto bankowe. (Konto bankowe – Parafia św. Antoniego z Padwy w Ignacowie, Ignaców 11, 05-300 Mińsk Mazowiecki PKO BP SA – nr rachunku: 32 1020 4476 0000 800200876797). Znajdziemy je także na stronie internetowej parafii. Przekazane w ten sposób darowizny, jeśli zatytułujemy je słowami "Darowizna na cele kultu religijnego", podlegają odliczeniu od dochodu uzyskanego za rok, w którym zostały one przekazane, a tym samym umożliwiają nam obniżenie podatku, który będziemy musieli zapłacić przy naszych przyszłorocznych rozliczeniach PIT.

W ostatnich tygodniach kilkanaście osób złożyło ofiary na potrzeby funkcjonowania naszej parafii, dokonując wpłat na konto bankowe. Dziękujemy za zrozumienie potrzeb. Ofiarodawcom składamy serdeczne „Bóg zapłać”!

Wprowadzony w związku z pandemią koronawirusa zakaz zgromadzeń stawia pod znakiem zapytania praktykowanie tradycji i zwyczajów religijnych związanych ze zbliżającą się Wielkanocą. Święta spędzimy raczej w domu, uczestnicząc w Mszy Świętej online. Ograniczone zostaną również niektóre obrzędy - na przykład w Wielką Sobotę nie będzie tradycyjnego święcenia pokarmów.

Prezydium Konferencji Episkopatu Polski we „Wskazaniach dla biskupów odnośnie do sprawowania czynności liturgicznych w najbliższych tygodniach” z 21 marca br. wypowiada się jednoznacznie: „Nie zaleca się organizowania tradycyjnego święcenia pokarmów." Zamiast tego proponuje się obrzęd błogosławieństwa posiłku w domu przed śniadaniem wielkanocnym.

Poniżej pełny tekst błogosławieństwa:

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO POKARMÓW PRZED ŚNIADANIEM WIELKANOCNYM W NIEDZIELĘ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

Ojciec rodziny lub przewodniczący zapala świecę umieszczoną na stole i mówi:
Chrystus zmartwychwstał. Alleluja.
Wszyscy odpowiadają:
Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja.
Następnie ktoś z uczestników odczytuje tekst Pisma Świętego:
Bracia i siostry, posłuchajcie słów świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan: "Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W Każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was." (1 Tes 5, 16-18)
Albo:
Bracia i siostry, posłuchajmy słów Ewangelii według świętego Mateusza: Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie troszczcie się zbytnio i nie mówicie: co będziemy  jeść? co będziemy pić? Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane." (Mt 6, 31 ab.32b-33)
Po odczytaniu tekstu przewodniczący mówi:
Módlmy się: Z radością wysławiamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwychwstaniu ukazałeś się uczniom przy łamaniu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdzięcznością spożywać będziemy te dary, i jak dzisiaj w braciach i siostrach przyjmujemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako biesiadników w Twoim królestwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Wszyscy:
Amen.
Po posiłku ojciec rodziny lub przewodniczący mówi:
Uczniowie poznali Pana. Alleluja
Wszyscy:
Przy łamaniu chleba. Alleluja.
Ojciec rodziny:
Módlmy się: Boże, źródło życia, napełnij nasze serca paschalną radością i podobnie jak dałeś nam pokarm pochodzący z ziemi, spraw, aby zawsze trwało w nas nowe życie, które wysłużył nam Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie i w swoim miłosierdziu nam go udzielił. Który żyje i króluje na wieki wieków.
Wszyscy:
Amen.

WIELKI TYDZIEŃ I TRIDUUM PASCHALNE 2020 ROKU
W DIECEZJI WARSZAWSKO-PRASKIEJ
NORMY LITURGICZNE

Tegoroczną Wielkanoc będziemy przeżywać w warunkach wyjątkowych, wynikających z ogłoszonego przez władze państwowe stanu epidemii. Na ten szczególny okres Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów ogłosiła wytyczne dotyczące celebracji liturgii Triduum Paschalnego w krajach dotkniętych epidemią. Na ich podstawie Prezydium Konferencji Episkopatu Polski dokonało adaptacji do warunków w naszym kraju, polecając biskupom diecezji wydanie szczegółowych rozporządzeń.

Dlatego polecam, aby księża proboszczowie oraz rektorzy kościołów
i kaplic publicznych w naszej Diecezji stosowali się do poniższych wskazań:

1. Przygotowując liturgię Niedzieli Palmowej i Triduum Paschalnego należy przestrzegać obowiązku ograniczenia liczby uczestników zgromadzenia liturgicznego według aktualnych wskazań organów państwowych i służb sanitarnych.

2. Aby godnie sprawować liturgię najważniejszych dni roku liturgicznego, należy przygotować posługujących przy ołtarzu, ograniczonych do koniecznego minimum i osobę wykonującą śpiewy liturgiczne. Maksymalnie może to być pięć osób. Do posługi nie można dopuścić dzieci i młodzieży przed ukończeniem 18. roku życia.

3. We wszystkich celebracjach należy zrezygnować z uroczystej procesji na wejście i udać się do prezbiterium krótką drogą, zajmując miejsca z zachowaniem wymaganej odległości pomiędzy uczestnikami.

4. Zalecam, aby opuścić znak pokoju, a jeśli pragniemy go zachować, może być przekazany jedynie przez skłon.

5. Ponieważ wierni będą mogli modlić się w świątyni jedynie poza liturgią, zezwalam, aby w wyznaczonych godzinach kapłani udzielali Komunii Świętej tym, którzy o to poproszą. Wierni powinni też mieć możliwość przystąpienia do sakramentu pokuty. Dotyczy to zarówno Wielkiego Czwartku, jak i Wielkiego Piątku oraz dnia Wielkiej Soboty.

6. W dniach, kiedy wierni będą musieli pozostać w domach, bicie w dzwony podczas śpiewu Chwała na wysokości w Mszy Wieczerzy Pańskiej i Wigilii Paschalnej, a także podczas Mszy rezurekcyjnej nabiera szczególnego znaczenia.

7. Zezwalam, aby w domach, które zamieszkują duchowni, klasztorach i wspólnotach zakonnych była sprawowana Msza Wieczerzy Pańskiej, wielkopiątkowa liturgia ku czci Męki Pańskiej i Wigilia Paschalna. Nadal podtrzymuje się zakaz uczestniczenia w tych liturgiach wiernych spoza wspólnoty.

NIEDZIELA PALMOWA MĘKI PAŃSKIEJ

8. W Mszy Świętej tej niedzieli przewidziane są trzy formy rozpoczęcia, upamiętniające pamiątkę wjazdu Chrystusa do Jerozolimy: procesja, uroczyste wejście i zwykłe wejście. W tym roku nie wolno stosować formy pierwszej i wychodzić z liturgią na zewnątrz świątyni. Druga forma (uroczyste wejście) będzie sprawowana tylko w katedrze. W kościołach parafialnych i innych miejscach należy zastosować formę trzecią (wejście zwykłe), w której opuszcza się cały obrzęd pobłogosławienia palm. Należy opuścić pokropienie palm wodą pobłogosławioną.

9. Ponieważ w liturgii słowa tego dnia najważniejszy jest opis Męki Pańskiej, można opuścić jedno, a nawet oba czytania poprzedzające Pasję, wykonując po kolekcie śpiew przed Ewangelią i samą Pasję.

MSZA KRZYŻMA

10. Mszę krzyżma biskup Diecezji będzie sprawował z duchowieństwem katedralnym, które będzie reprezentowało prezbiterium Diecezji. Wszystkich kapłanów proszę o duchowe współuczestnictwo poprzez transmisję telewizyjną.

11. Podczas Mszy krzyżma będzie konsekrowane Krzyżmo i zostaną pobłogosławione oleje, tak jak zwykle. Oleje święte będzie można odebrać w terminie, który będzie podany na stronie internetowej Diecezji.

12. Przypominam wszystkim kapłanom, że tego dnia powinni odnowić swoje przyrzeczenia złożone podczas święceń. Niech to uczynią uczestnicząc w Mszy krzyżma poprzez media albo indywidualnie.

MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ

13. Stolica Apostolska udzieliła zgody, aby w Wielki Czwartek każdy kapłan mógł sprawować Mszę Świętą nawet bez udziału wiernych.

14. Zgodnie z zaleceniem Stolicy Apostolskiej, należy opuścić procesję z Najśw. Sakramentem i pozostawić Najśw. Sakrament w tabernakulum. Można też przenieść Najśw. Sakrament najkrótszą drogą do przygotowanego Ołtarza przechowania, gdzie wierni będą mogli modlić się indywidualnie.

W obu przypadkach po Komunii wiernych zostawia się puszkę z Najśw. Sakramentem na ołtarzu. Po Modlitwie po Komunii wszyscy klękają i śpiewają hymn Sław, języku, tajemnicę. Po jego zakończeniu kapłan przenosi Najśw. Sakrament do tabernakulum i zamyka je. Na koniec należy odśpiewać suplikacje Święty Boże.

LITURGIA KU CZCI MĘKI PAŃSKIEJ

15. W uroczystej modlitwie powszechnej należy dodać – jako przedostatnie, dziesiąte – okolicznościowe wezwanie o oddalenie epidemii. Wezwanie ostatnie będzie jedenastym. Tekst z nutami podany jest w załączniku.

16. Obrzęd ukazania krzyża należy sprawować tylko według pierwszej formy podanej w mszale, czyli bez procesjonalnego wniesienia. Każdy podchodzi i przyklęka przed krzyżem lub skłania się, ale nie całuje krzyża. Zalecam jednak, aby jeśli to możliwe zrezygnować z adoracji indywidualnej i wspólnie oddać cześć krzyżowi, klęcząc na swoich miejscach i śpiewając pieśń podaną w mszale oraz suplikacje.

17. Przeniesienie Najśw. Sakramentu do Grobu Pańskiego odbywa się najkrótszą drogą, bez uroczystej procesji, z zachowaniem modlitwy podanej w mszale.

WIELKA SOBOTA

18. Należy umożliwić wiernym adorowanie Najśw. Sakramentu w Grobie Pańskim, przestrzegając jednak wszystkich ograniczeń związanych z epidemią.

19. Trzeba zrezygnować ze wspólnotowego sprawowania błogosławieństwa nad pokarmami wielkanocnymi i polecić wiernym, aby dokonali tego sami w swoich domach, korzystając z modlitwy podanej na stronie internetowej Diecezji albo w zwykły sposób, odmawiając modlitwę przed jedzeniem.

WIGILIA PASCHALNA

20. Opuszcza się obrzęd pobłogosławienia ognia i procesję z paschałem. Liturgia rozpoczyna się w prezbiterium przy ustawionym wcześniej paschale. Kapłan przygotowuje paschał tak, jak podano w mszale, a po jego zapaleniu śpiewa się Orędzie wielkanocne.

21. Liturgia słowa odbywa się według zwykłego porządku, z możliwością zmniejszenia ilości czytań starotestamentalnych, zgodnie z zasadami podanymi w mszale.

22. Po Ewangelii i homilii opuszcza się trzecią część Wigilii Paschalnej – liturgię chrzcielną. Bezpośrednio po homilii ma miejsce odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Nie ma jednak pokropienia wodą pobłogosławioną.

23. W parafiach, w których są katechumeni przygotowani do przyjęcia sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia należy przenieść sprawowanie tych sakramentów na Mszę wigilii Niedzieli Zesłania Ducha Świętego lub jeszcze inny termin, po ustaniu epidemii.

24. Ze względu na radosny charakter Wigilii Paschalnej na zakończenie nie śpiewa się suplikacji, ale antyfonę maryjną Wesel się, Królowo miła.

REZUREKCJA

25. Podczas Mszy rezurekcyjnej opuszcza się procesję i przy śpiewie oraz biciu w dzwony przenosi się Najśw. Sakrament z Grobu Pańskiego na ołtarz w prezbiterium. Po śpiewie hymnu Ciebie, Boga, wysławimy i błogosławieństwie, sprawuje się Mszę Świętą według zwykłego porządku.
Błogosławię na dobre, choć trudne, przeżycie tajemnic Wielkiego Tygodnia.

+ Romuald Kamiński
Biskup Warszawsko-Praski

Oświadczenie Rady ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski
26 marca 2020 roku

Czas odpowiedzialności, solidarności, sprawiedliwości
Oświadczenie Rady ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski

Niepokój o życie i zdrowie, jakiego wspólnie doświadczamy, jest dla Kościoła przede wszystkim wezwaniem do głoszenia Dobrej Nowiny i do pomocy charytatywnej. Tak jak w podobnych sytuacjach przez wieki, tak i dziś, czekając na święty czas Paschy, ufni w Boże Miłosierdzie, powtarzamy słowa psalmu: „Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”.
Zarazem jednak, to wszystko co dziś przeżywamy, jest także swoistym społecznym znakiem czasu. Ten czas jest dla nas wszystkich, wierzących i niewierzących, szczególnym wezwaniem do wzajemnej odpowiedzialności, solidarności i sprawiedliwości.
1. Odczytując ten szczególny znak czasu, wyrażamy szacunek i uznanie dla wszystkich, którzy w tych dniach, pełniąc swą publiczną służbę, stają na pierwszej linii zmagań o nasze zdrowie i życie.
Poświęcenie lekarzy, białego personelu, ratowników, laborantów i wszystkich pracowników służby zdrowia, zaangażowanie służb odpowiedzialnych za nasze bezpieczeństwo, wreszcie codzienny trud pracowników handlu, przedsiębiorców, służb komunalnych, transportu i wszystkich tych zawodów, bez których nasze życie nie byłoby dziś możliwe – to bezcenny dar, za który winniśmy głęboką wdzięczność. To także wielka lekcja poświęcenia, miłości bliźniego i patriotyzmu.
Pochylając się z uznaniem przed tym poświęceniem, powinniśmy zarazem przyznać, że budując nowoczesne społeczeństwo i gospodarkę opartą o wiedzę, często nie potrafiliśmy, jako państwo i społeczeństwo, właściwie docenić trudu tych wszystkich, dzięki którym, ciesząc się zdrowiem i bezpieczeństwem, łamać możemy nasz codzienny chleb.
Ich dzisiejsza postawa nie może być zapomniana i domaga się sprawiedliwego uznania i wynagrodzenia. Dzisiaj i w przyszłości.
2. Trudny czas, który wspólnie przeżywamy, ujawnia też ogromne pokłady naszej empatii i solidarności. W trosce o życie najbardziej zagrożonych, jako państwo i społeczeństwo, zgodziliśmy się na znaczne ograniczenie naszego życia publicznego i gospodarczego, pozostając w naszych domach i rezygnując z naszej codziennej aktywności. Nie brak też przejawów solidarności wobec tych wszystkich, którzy zamknięci w swych domach, szczególnie potrzebują pomocy.
Dostrzegając i doceniając tę naszą dotychczasową empatię i solidarność, trzeba jednak podkreślić, że najtrudniejszy z niej egzamin jest dopiero przed nami.
3. Pozostawanie przez dłuższy czas w ścianach rodzinnego mieszkania czy domu wielu z nas doświadczać może jako uciążliwą separację i pozbawienie społecznych relacji, zawodowej aktywności, rekreacji czy życia kulturalnego. Ten trud to dziś jednak bardzo konkretny przejaw i wymóg naszej miłości bliźniego, odpowiedzialności i patriotyzmu. Dlatego zwracamy się do wszystkich, wierzących i niewierzących, młodszych i starszych, o dalsze cierpliwe podejmowanie tego szlachetnego wysiłku, w formie określonej przez władze publiczne.
Pragniemy też zauważyć, że wielu z nas nie może dziś schronić się w zaciszu swojego domu, bo pełni publiczną służbę w szpitalach, gabinetach lekarskich, karetkach pogotowia, na posterunkach, czy w sklepach. Pozostając w domach, wspieramy ich oraz ich poświęcenie.
4. Trzeba też dostrzec, że nierównomiernie rozłożony jest społeczny i ekonomiczny ciężar ograniczeń, na które słusznie się zdecydowaliśmy. Jedni bowiem z nas otrzymują i otrzymywać będą pensje czy świadczenia społeczne, a inni, w tym kupcy, rzemieślnicy, przedsiębiorcy, czy pracownicy wolnych zawodów, którzy swą pracą nasz wspólny dochód dotąd współtworzyli, wraz ze swymi rodzinami, pozbawieni być mogą środków do życia. Niezbędne wyłączenie całych gałęzi gospodarki, usług, kultury, sportu czy rekreacji, w bliskiej przyszłości przynieść może likwidację wielu miejsc pracy i pauperyzację znacznych grup społecznych.
Ta wyjątkowa sytuacja wymaga zatem wyjątkowych działań. Dlatego z uznaniem przyjąć należy zaakceptowane przez całą klasę polityczną zapowiedzi władz dotyczące pomocy dla przedsiębiorców i osób samozatrudnionych. Niewykluczone też, że szukanie sprawiedliwego sposobu rozłożenia ciężarów kryzysu, w jakim się znaleźliśmy, wymagać będzie dalszych odważnych, a czasem i trudnych, decyzji politycznych, także tych związanych z polityką podatkową i społeczną.
Niezależnie jednak od niezbędnych działań państwa, potrzebna też będzie nasza międzyludzka solidarność. Zwracamy się więc do organizacji społecznych i charytatywnych, samorządów, instytucji pozarządowych i parafii, o przygotowywanie nas już dziś na ten trudny egzamin, który dopiero jest przed nami.
5. Wszystko to sprawia, że pilną potrzebą chwili wydaje się także ograniczenie i czasowe zawieszenia wszelkiej rywalizacji politycznej tak, aby politycy wszystkich obozów politycznych mogli dziś wspólnie szukać najlepszych rozwiązań oraz budować dla nich szeroką społeczną akceptację.
Podobnie pilną potrzebą jest dziś odpowiedzialność w sferze komunikacji i debaty publicznej. W tym szczególnym momencie mamy prawo oczekiwać od władzy koniecznych działań oraz informacji dotyczącej stanu zagrożenia. Swoją ważną rolę mają też do odegrania dziennikarze, w sposób obiektywny i niezależny informujący społeczeństwo. Jednocześnie, pożądane w debacie publicznej jest dziś także pewne samoograniczanie się, tak, aby toczone w niej codzienne spory, polemiki, a czasem osobiste ataki, czy tym bardziej fałszywe oskarżenia, nie zamykały drogi do tego, czego jako wspólnota potrzebujemy dziś najbardziej: odpowiedzialności, solidarności i sprawiedliwości.

+ Józef Kupny
Arcybiskup Metropolita Wrocławski
Przewodniczący Rady ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski

Nieustanna modlitwa różańcowa o zatrzymanie epidemii koronawirusa
0d 25 marca 2020 roku

W apelu Diecezjalnego Moderatora, ks. kan. Romana Kota, proboszcza Parafii MB Pompejańskiej czytamy:
Drodzy Czciciele Matki Bożej Różańcowej,
razem ze środowiskiem parafialnych kół różańcowych i wszystkich modlących się na różańcu pragnę wszystkich zaprosić do podjęcia od 25 marca, tzn. od Uroczystości Zwiastowania Pańskiego, całodobowej modlitwy różańcowej.
Podejmijmy intensywną modlitwę wstawienniczą o zatrzymanie choroby na całym świecie.
Z doświadczenia pamiętamy że w modlitwie jest siła i potęga, razem z otwartymi sercami możemy wymodlić cud i łaskę zatrzymania choroby, niech ten czas będzie dla nas wszystkich rozlaniem obfitości łask, przeniknięcia serc głębokim pokojem, czasem wsparcia, ochrony duchowej, niech stanie się dla każdego z nas Bożą tarczą obronną.
Św. Jan Paweł II zachęcał nas wszystkich: Odmawiajcie Różaniec! Wy chorzy i cierpiący, nie wypuszczajcie z rąk Różańca! Modlitwa wsparta cierpieniem jest wielką siłą. Prawdziwymi ośrodkami i wspólnotami są ciche miejsca modlitwy ludzi w swoich domach. Tam gdzie się modli, tam się decyduje nie tylko o naszym życiu, ale także o wydarzeniach naszego świata, ojczyzny i każdej naszej rodziny.
Liczymy na każdą chętna osobę, która w zaciszu domowym, przy zapalonej świecy podejmie stałą godzinną modlitwę.
Mimo tego poświęcenia każdy z pewnością przekona się, że modlitwa będzie szturmem do nieba i wiele będziemy mogli wyprosić, powierzając nasze intencje Bogu przez Maryję.

Zobowiązania wynikające z podjęcia modlitwy:

• ustalenie godziny dnia w ciągu doby
• odmówienie w tym czasie:
•     części różańca przeznaczonej na dany dzień
•     Litanii do Matki Bożej Loretańskiej
•     Koronki do Miłosierdzia Bożego
•     Litanii do Krwi Pana Jezusa
•     modlitwy do św. Michała Archanioła

Osoby, które pragną uczestniczyć w tej inicjatywie proszone są o kontakt i rezerwację „swojego” dnia i godziny modlitwy, co zostanie odnotowane w specjalnej księdze,
Kontakt do osób zapisujących chętnych na poszczególne godziny. Prosimy też o decydowanie się na godzinny nocne.

Kontakt do osób zapisujących:
662 249 674 – p. Aneta
602 786 700 – p. Ewa
608 332 101 – p. Anna
501 442 619 – p. Renata
692 112 496 – ks. Roman

W modlitwie powierzajmy intencje:

• o zatrzymanie epidemii na świecie
• o zdrowie i wytrwanie w cierpieniu dla wszystkich, których dotknęła ta choroba
• o opiekę duchową dla służby medycznej
• o pokój wewnętrzny dla wszystkich rodzin
• pamięcią modlitewną otoczmy osoby które odeszły do Pana.

Wszystkim którzy podejmą ten trud modlitwy całodobowej modlitwy dziękuję i życzę wytrwałości; łączmy się razem z Maryją - niech Ona nas wspomaga i wyprasza potrzebne łaski u dobrego Boga.

Z kapłańskim pozdrowieniem
ks. Roman Kot
Moderator Kół Żywego Różańca
Diecezji Warszawsko–Praskiej