Rys historyczny
W 1895 roku warszawskie Towarzystwo Dobroczynności zakupiło za 6500 rubli srebrem niewielki folwark Ignaców o powierzchni 40 morgów z budynkami i inwentarzem. Fundusze na ten cel wyłożyła hrabina Maria Wanda Ronikier, przewodnicząca zarządu warszawskiej Szwalni I-szej Najświętszej Maryi Panny w Warszawie. Pomyślany był on przede wszystkim jako miejsce letnich kolonii dla dziewcząt tejże szwalni, ale uzyskano pozwolenie od władz na pobyt stały dla 60 bezdomnych dziewcząt i 3 sióstr miłosierdzia jako opiekunek. Z czasem zarząd Towarzystwa Dobroczynności podjął decyzję o budowie świątyni przy domu opieki dla dziewcząt w Ignacowie. Wiktor Kazimierz hrabia Ronikier z Korytnicy herbu Gryf (1849-1899), ofiarny działacz Towarzystwa Dobroczynności, wyłożył fundusze na jej budowę i wspomagał tamtejszy zakład dla ubogich dziewcząt. Po jego przedwczesnej śmierci główną opiekunką zakładu stała się jego żona - Maria Wanda hrabina Ronikier z domu Węcławowicz herbu Wadwicz (1863-1912). W kosztach budowy brali udział również członkowie Koła Czcicieli św. Antoniego. Kościół pobudowano w latach 1898-1902 według projektu warszawskiego architekta Stanisława Adamczewskiego, który także sprawował dozór techniczny nad budową.
Na zakończenie budowy w świątyni wmurowano dwie pamiątkowe tablice z napisami:
|
Ś. † P. |
R.P. 1902 ZOSTAŁA TA KAPLICA WZNIE- |
13 czerwca 1903 roku, we wspomnienie św. Antoniego z Padwy, świątynię poświęcił kapelan zakładu ks. Zenon Suchoński w obecności ks. prał. Leona Jungowskiego.
Kościół, położony około 800 m na południe od trasy Mińsk Mazowiecki - Siedlce i usytuowany w zespole Specjalnego Ośrodka Wychowawczego, zbudowany został z cegły palonej na zaprawie wapiennej, tynkowany obustronnie. Stolarka drzwiowa drewniana, futrynowa. Okna osadzone w metalowych ramach, podzielone na małe pola. Więźba dachowa drewniana. Wzniesiony jest na planie prostokąta z prezbiterium od strony południowej i chórem od strony północnej. Prezbiterium, ścianą czołową, przylega do gmachu Ośrodka Wychowawczego. Częściowo podpiwniczony z kryptą pod częścią prezbiterialną. Jest zbudowany w kształcie bryły prostopadłościennej, jednokondygnacyjnej, z dachem dwuspadowym z murowanym szczytem od frontu. Elewacje otynkowane. Elewacja frontowa jednoosiowa. Do kościoła wchodzi się siedmiostopniowymi schodami przed wejściem głównym. Na osi prostokątnej płycina, w której znajdują się drzwi i wyżej okno. Drzwi wejściowe prostokątne, dwuskrzydłowe ujęte portalem czyli ozdobione w postaci zdwojonych lizen - to jest pionowym płaskim pasem muru lekko występującym z lica ściany po bokach, na których wsparto proste belkowanie zwieńczone trójkątnym frontonem o gładkim polu. Nad frontonem półkoliste okno stykające się u góry z belkowaniem. W połowie wysokości pomiędzy lizenami znajdują się dwie nisze, w których ustawione są dwie figury. Elewacje boczne rozczłonkowane czterema lizenami. Pomiędzy lizenami trzy prostokątne okna zakończone półkolem. W ołtarzu głównym znajduje się Pan Jezus Ukrzyżowany, boczne poświęcone są MB Niepokalanie Poczętej i Św. Antoniemu. Od strony elewacji frontowej boczne drzwi wejściowe prostokątne jednoskrzydłowe poprzedzone 6 schodkami. Na placu przykościelnym stoi krzyż misyjny i figura Matki Bożej.
Utworzenie parafii w Ignacowie dojrzewało przez lata. Poważnym atutem na tej drodze było posiadanie własnego kościoła. Kościół-kaplica był pierwotnie przeznaczony dla sierot z Zakładu i Sióstr tam pracujących. Korzystali jednak z niego mieszkańcy z pobliskich wsi. Mieli oni bowiem udział w budowie - przygotowywali materiał, wypalali cegłę, obrabiali drzewo i służyli inną pomocą.
Pierwszym etapem tworzenia parafii było stworzenie w 1948 roku przy kościele św. Antoniego z Padwy filii parafii Mińsk Mazowiecki. W ślad za tą decyzją, Arcybiskup Metropolita Gnieźnieńsko-Warszawski, Prymas Polski, Stefan Wyszyński dekretem z 10 grudnia 1949 roku utworzył parafię w Ignacowie p.w. św. Antoniego Padewskiego, z części terytorium parafii Mińsk Mazowiecki i Jakubów. Do nowej parafii należały następujące miejscowości: Ignaców, Dziękowizna, Budy Janowskie, Janów, Walerianów, Tyborów, Anielew, Wiciejów, Wólka Wiciejowska, Jędrzejów Nowy, Jędrzejów Stary i Leonów.
Następnie Kuria Metropolitalna, w porozumieniu z ks. Wizytatorem Zgromadzenia Misji, dekretem z 10 stycznia 1950 roku powierzyła nowo utworzoną parafię kierownictwu tegoż Zgromadzenia, które odtąd nieprzerwanie pełni tę funkcję. Należy wspomnieć, że Zgromadzenie Misji zostało założone we Francji w 1625 r. przez św. Wincentego à Paulo. Misjonarze przybyli do Polski w roku 1651, jeszcze za życia założyciela. Hasło: Głosić Ewangelię ubogim postał mnie Pan misjonarze realizują na misjach zagranicznych, pracując w parafiach, prowadząc misje i rekolekcje, poprzez zorganizowaną pomoc charytatywną. Są ponad to kapelanami w szpitalach i więzieniach. Prowadzą Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy i wydawnictwo ITKM w Krakowie oraz ośrodek edukacyjny Radosna Nowina 2000 w Piekarach k/Krakowa.
Na czas przejściowy od 13.12.1949 roku do 10.01.1950 celem zorganizowania pracy został oddelegowany przez Kurię Metropolitalną ks. Wincenty Goliszewski. Zastąpił go później pierwszy mianowany proboszcz ks. Kazimierz Skowyra CM. Misjonarz - legenda, po święceniach kapłańskich w Krakowie w 1933 roku został skierowany na misje do Chin, gdzie spędził 16 lat.
Uroczyste powitanie nowego proboszcza nastąpiło 14 stycznia 1950 roku. W bramie kościoła otrzymał symboliczne klucze, potem procesyjnie został wprowadzony do prezbiterium. W imieniu parafian tradycyjnie, chlebem i solą przywitał nowego proboszcza p. Józef Kaczmarek, sołtys z Dziękowizny. Rozpoczęło się samodzielne życie nowej parafii Ignaców.
Od samego początku ks. proboszcz szukał sposobów na scalenie nowej parafii. Jak podaje kronika parafialna korzystał on z różnych okazji, by gromadzić parafian w swoim kościele i tworzyć bliskie kontakty. Co roku organizował rekolekcje, uroczyste obchody świąt kościelnych, pielgrzymki do Częstochowy. W czerwcu 1952 roku wraz z całą parafią przeżywał pierwszą wizytację kanoniczną ks. bpa Zygmunta Choromańskiego, a rok później organizował pierwsze misje parafialne.
Wielki nacisk ks. Skowyra położył na systematyczną posługę wiernym, a więc codzienna praca, w której szczególne miejsce zajmuje przygotowanie dzieci do sakramentów, katecheza i troska o ludzi chorych. W tym dziele wydatną pomoc świadczyły proboszczowi siostry, obejmujące swą troską także kościół, zakrystię i wystrój ołtarzy. Dzięki wspólnemu wysiłkowi powiększało się wyposażenie kościoła w nowe szaty i paramenty liturgiczne. Ministranci otrzymali nowe, jednolite stroje do służby Bożej. Na szczególną wzmiankę zasługuje jeszcze zespołowe działanie, które miało na celu ożywienie nabożeństwa różańcowego.
Każdego roku podejmowała parafia jakieś większe lub niniejsze inwestycje. W maju 1950 roku rozbudowano i odmalowano zakrystię; w Niedzielę Męki Pańskiej w 1951 roku został poświęcony Krzyż parafialny, a wraz z nim małe krzyże przyniesione do kościoła przez głowę rodziny, a następnie zawieszone w domu. Tego samego roku zostały przygotowane i poświęcone chorągwie różańcowe. Następnie został przeprowadzony remont instalacji elektrycznej i schodów prowadzących na chór. W kościele pojawił się nowy ołtarz - Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wykonali go sami parafianie, natomiast figurę ufundowali pracownicy PGR w Janowie a nowy katafalk ufundował sam ks. proboszcz.
Marzeniem wszystkich parafian z Ignacowa było posiadanie dzwonów i własnego cmentarza. Dzięki zabiegom ks. proboszcza i parafian w 1953 roku zostały wydzielone 3 ha z PGR Ignaców na ten cel. Parafianie samorzutnie ogrodzili cmentarz, a na zakończenie została wmontowana brama.
Założono także dzwony elektroakustyczne. Ich poświęcenia dokonał ks. dziekan Stanisław Kowalski, w Uroczystość Objawienia Cudownego Medalika - 25 listopada 1956 roku.
Ks. proboszcz Kazimierz Skowyra już od lat zapadał na zdrowiu. Musiał z tego powodu przerywać nieraz pracę. Wspomagali go wówczas misjonarze, zastępował go ks. Stanisław Górski, ks. Jan Paszyna oraz kolejni wikariusze: ks. Stanisław Klimek, ks. Franciszek Fujawa, ks. Zygmunt Czekański, ks. Czesław Żak, ks. Zdzisław Budziszewski.
15 lutego 1959, w roku jubileuszu 25-lecia kapłaństwa, ks. Kazimierz Skowyra zmarł. Uroczystości pogrzebowe organizował jego następca, ks. Stanisław Klimek. Nowy ks. proboszcz Stanisław Klimek znany był parafianom, pracował w Ignacowie jako wikariusz. Kontynuował dzieło swojego poprzednika. Podobnie jak ks. Skowyra kładł nacisk na ożywienie życia parafialnego. W czerwcu 1959 roku parafia przeżywała wizytację ks. bpa Wacława Majewskiego, a w maju 1960 drugie misje parafialne przeprowadzone przez misjonarzy: Ks. W. Marcinajtisa i ks. J. Szczerbińskiego. 26 czerwca 1960 roku w kościele parafialnym swoją Mszę św. prymicyjną odprawił pierwszy misjonarz pochodzący z parafii Ignaców, ks. Władysław Piotrowski, późniejszy proboszcz.
Przy kościele parafialnym koncentrowało się wiele wydarzeń tego okresu. Przede wszystkim przygotowanie do Soboru Watykańskiego II. Hasło „czynów soborowych" było zachętą dla parafian do podjęcia niektórych prac na rzecz dobra wspólnego. I tak dzięki wspólnej inicjatywie ks. proboszcza i Rady Parafialnej została poprawiona nawierzchnia drogi wiodącej do kościoła. Trzeba nadmienić, że z pomocą przyszła jednostka wojskowa. Przeprowadzono remont organów, a następnie sami parafianie wyremontowali główne schody do kościoła. Powstał także nowy, betonowy chodnik wokół klombu, została zakupiona nowa figura Pana Jezusa do Grobu Pańskiego i neonowe oświetlenie krzyża. Z racji Soboru organizowano całodniowe czuwania modlitewne i Wieczerze Soborowe.
20 grudnia 1963 roku umiera nagle ks. proboszcz Stanisław Klimek. W uroczystościach pogrzebowych wzięła udział rzesza parafian, która z głębokim żalem żegnała swojego proboszcza.
Po śmierci ks. Klimka obowiązki proboszcza pełnił wikariusz Ks. Budziszewski, któremu pomagał ks. Eugeniusz Sitarz. Życie religijne parafii koncentrowało się wokół spraw Soboru. Poprzez modlitewne zaangażowanie parafianie wspomagali to epokowe dzieło.
29 sierpnia 1964 roku w dzień dożynek parafialnych przybył do parafii nowy proboszcz ks. Jan Majchrzycki. Niestety, wkrótce ks. Jan zapadł na zdrowiu i wskutek pogarszającego się wciąż jego stanu musiał poddać się dłuższej kuracji. Zdążył dokonać intronizacji Krzyża Świętego z okazji rozpoczęcia IV sesji Soboru Watykańskiego II, w święto Podwyższenia Krzyża dnia 12 września 1965 roku. Tego samego dnia urząd proboszcza objął ks. Ludgard Łotach. Swoje posługiwanie rozpoczął od przygotowania parafii do oddania się w Macierzyńską Niewolę Maryi. Udała się w tym celu na Jasną Górę kilkunastoosobowa delegacja i przywiozła kopię obrazu Matki Bożej, którą przyjmowały kolejno rodziny pragnące dokonać aktu zawierzenia. Ks. Ludgard Łotach swoją posługę w parafii Ignaców zakończył 30 czerwca 1980 roku. Przez te prawie 15 lat starał się jeszcze bardziej scalić parafię pod względem religijnym. Dopingowały go do tego wielkie wydarzenia jakie miały miejsce wówczas w Kościele: zakończenie Soboru Watykańskiego II, Millenium Chrztu Polski i wybór na Stolicę Piotrową Kard. Karola Wojtyły.
Posługa sakramentalna, organizowanie rekolekcji, misji św. w maju 1970, które przeprowadzili ks. I. Zakrzewski i ks. S. Balcarek; okolicznościowych nabożeństw, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem katechizacji, przygotowanie parafii do wizytacji kanonicznej ks. bpa W. Majewskiego w maju 1968 roku i bpa A. Modzelewskiego w czerwcu 1975; zorganizowanie prymicji ks. Karolowi Szymańskiemu w 1966 roku i ks. Zenonowi Szymańskiemu w 1978 roku - to tylko niektóre działania ks. Ludgarda na rzecz parafii w Ignacowie. W pracy duszpasterskiej wspomagali go księża misjonarze: Stefan Olszak, Józef Krzywda, Jan Balbus. Ks. proboszcz Łotach nie zapominał także o kościele materialnym. W świątyni pojawiły się nowe stacje drogi krzyżowej, z racji Millenium ustawiono przed kościołem figurę Matki Bożej, a w 1976 została rozpoczęta budowa nowej plebanii. Gdy 4 lata później ks. L. Łotach odchodził na emeryturę, mógł swojemu następcy ks. Hieronimowi Godźkowi przekazać plebanię w stanie surowym. Plebanię pobudował Stanisław Tadeusz Witkowski z Wiciejowa.
Ks. Hieronim Godziek (1980-1984) kontynuował pracę duszpasterską swoich poprzedników troszcząc się o życie religijne parafian. W maju 1982 roku zaprasza misjonarzy: ks. R. Krakowskiego i I. Litewkę w celu przeprowadzenia misji parafialnych. Tego samego roku w czerwcu przeżywa wraz z całą parafią wizytację kanoniczną ks. bpa Zbigniewa Kraszewskiego. Nie zaniedbał prac przy budowie nowej plebanii. Wyposażanie wnętrza szło już w wolniejszym tempie. Dopiero następny proboszcz ks. Antoni Tyszka (1984-1992) dokończył budowy i uporządkowania terenu.
Nosząc imię patrona kościoła i parafii ks. Tyszka z pewnym pietyzmem przyjmował swój urząd i czuł się jakby z tym miejscem związany. Dawał temu wyraz w swojej trosce o kościół i zadania duszpasterskie. To z jego inicjatywy został na kościele położony dach miedziany i wmontowane podwójne okna; położona została nowa posadzka i nowe ławki. Odnowił obrazy, przywrócił piękno wielkiego krzyża na ścianie ołtarzowej i w końcu odnowił cały kościół. Niestety, wyczerpująca praca, także fizyczna miała negatywny wpływ na jego zdrowie. Mimo pomocy ks. Edmunda Łowińskiego (1986-1991) i ks. Rafała Sętkowskiego (do 1992) stan zdrowia pogarszał się. Zmarł 19 września 1992 roku w Ignacowie i spoczął na cmentarzu obok swoich poprzedników. Obrzędom pogrzebowym przewodniczył ks. arcybiskup Tadeusz Gocłowski, przyjaciel zmarłego, przy udziale ks. bpa Stanisława Kędziory z Warszawy-Pragi, kilkudziesięciu księży i sióstr zakonnych oraz licznie zgromadzonych parafian.
Nowym proboszczem został ks. Władysław Piotrowski (1992-1996). Objął tę funkcję 13 listopada 1992 roku. Jako świadek bieżących prac w kościele parafialnym ks. Władysław szybko zajął się dokończeniem elementów wystroju prezbiterium, a następnie dokonał odnowy elewacji kościoła.
W październiku 1993 roku i maju 1995 roku parafia w Ignacowłe przeżywała szczególne uroczystości. Dwaj misjonarze ks. Jan Dobosiewicz i Zbigniew Goźliński pochodzący z tutejszej parafii odprawili swoje Msze św. prymicyjne.
Do pomocy ks. proboszczowi, w 1994 roku przydzielono ks. Wojciech Kozłowskiego.
W sierpniu 1996 roku na własną prośbę z parafii odszedł ks. proboszcz Władysław Piotrowski, a jego miejsce zajął ks. Wojciech Kozłowski (1996 -1997). W tymże roku do pomocy ks. proboszczowi przyjechał ks. Krzysztof Łytkowski. Nowy ks. proboszcz z wielkim zaangażowaniem i poświeceniem kontynuuje pracę duszpasterską. Z jego inicjatywy doszło do remontu plebanii. Na prośbę przełożonych ks. Wojciech opuścił parafię Ignaców, aby objąć funkcję proboszcza w parafii Zakopane-Olcza.
Od lipca 1997 roku proboszczem został ks. Andrzej Gerej (1997-2004). Już od początku było wiadomo, że tutejsza parafia będzie przeżywać jubileusz 50-lecia swojego istnienia. Aby przygotować się do tego wydarzenia nowy proboszcz podjął kilka inicjatyw duszpasterskich. I tak: w czerwcu 1998 roku parafia przeżyła wizytację kanoniczną ks. bpa Zbigniewa Kraszewskiego; w maju 1999 roku odbyły się kolejne misje św. prowadzone przez ks. R. Sętkowskiego i ks. Z. Knopa z naszego Zgromadzenia; powstała Apostolska Grupa Modlitewna; w wielu miejscowościach parafii postawiono nowe krzyże. Były także inicjatywy gospodarcze: otwarcie odnowionej sali parafialnej, której nadano imię ks. Antoniego Tyszki; odnowiono ścianę ołtarzową i dolne partie ścian kościoła; przeprowadzono remont zakrystii; zostało założone nowe nagłośnienie; podczas misji została poświęcona nowa marmurowa chrzcielnica; w dolnej części plebanii dokonano remontu. Od kilku lat były gromadzone fundusze na nowe ogrodzenie cmentarza, który w 1997 roku został przekazany gminie w Mińsku Maz. We wrześniu 1998 roku urząd gminy i parafia podjęły decyzję o postawieniu nowego ogrodzenia. Prace zakończono przed 1 listopada 1998 roku.
Dziesiątym z kolei proboszczem, od 25 czerwca 2004 roku do 1 kwiernia 2024 był ks. Edward J. Staszczyszyn CM, który kontynuował dzieło swoich wielkich poprzedników poprzez systematyczną posługę wiernym, codzienną pracę duszpasterską, w której szczególne miejsce zajmowało sprawowanie sakramentów św. i przygotowywanie do ich przyjęcia, głoszenie słowa Bożego, katechizacja i troska o ludzi chorych. W tym dziele wydatną pomoc świadczyli proboszczowi ks. Maciej Mech, ks. Robert Krzyśków, ks. Konrad Jaworecki CM, ks. Damian Wyżkiewicz, ks. Maciej Golas i Siostry Miłosierdzia. Nie byłoby jednak posługi duszpasterskiej bez Rodziny Parafialnej – ludzi ochrzczonych, wyznających tę samą wiarę. Nasza Parafia to wspólnota ludzi serdecznych, życzliwych, otwartych na innych i dlatego praca duszpasterska w takiej wspólnocie daje kapłanom wiele radości, zadowolenia i satysfakcji z pełnionej posługi.
Z dniem 1 kwietnia 2024 administratorem parafii został mianowany ks. Stanisław Janowiak CM.
Parafia liczy ogółem 708 rodzin /ok. 2131 osób/ z następujących miejscowości: Ignaców, Dziękowizna, Budy Janowskie, Janów, Walerianów, Tyborów, Anielew, Wiciejów, Wólka Wiciejowska, Jędrzejów Nowy, Jędrzejów Stary i Leonów. Na tę liczbę składa się: 679 rodzin katolickich – 96% /ok. 2054 osoby/; 19 rodzin wyznania mariawickiego – 2,7% /ok. 55 osób/ i 10 rodzin świadków Jehowy – 1,4% /ok. 22 osoby/.
Przy kościele funkcjonują grupy parafialne: Bielanki, Ministranci, Lektorzy, Lektorzy-Studenci, Schola Dziecięco-Młodzieżowa, Stowarzyszenie Dzieci Maryi, Koła Różańcowe dorosłych i dzieci, Apostolat Maryjny, Koło Przyjaciół Misji.
Odpust obchodzony jest dnia 13 VI - Św. Antoniego z Padwy (przenoszony na niedzielę) a Triduum eucharystyczne w dniach 26-28 XI – objawienie Cudownego Medalika św. Katarzynie Laboure, Siostrze Miłosierdzia.
Proboszczowie
25.06.2004 - 01.04.2024 - ks. Edward Staszczyszyn CM
30.06.1997 - 25.06.2004 - ks. Andrzej Gerej CM
20.08.1996 - 30.06.1997 - ks. Wojciech Kozłowski CM
01.11.1992 - 20.08.1996 - ks. Władysław Piotrowski CM
14.08.1984 - 18.09.1992 - ks. Antoni Tyszka CM
09.06.1980 - 14.08.1984 - ks. Hieronim Godziek CM
14.09.1965 - 09.06.1980 - ks. Ludgard Łotach CM
01.08.1964 - 14.09.1965 - ks. Jan Majchrzycki CM
15.02.1959 - 20.12.1963 - ks. Stanisław Klimek CM
15.01.1950 - 15.02.1959 - ks. Kazimierz Skowyra CM
25.12.1949 - 10.01.1950 - ks. Wincenty Goliszewski CM
Wikariusze
od 01.07.2023 - ks. Maciej Golas CM
01.07.2021 - 28.06.2023 - ks. Damian Wyżkiewicz CM
01.07.2014 - 30.06.2021 - ks. Konrad Jaworecki CM
25.06.2012 - 01.07.2014 - ks. Robert Krzyśków CM
ks. Maciej Mech CM
1958 - 1970 - ks. Zdzisław Budziszewski CM
1962 - 1964 - ks. Eugeniusz Sitarz CM
1956 - 1961 - ks. Czesław Żak CM
1955 - 1959 - ks. Stanisław Klimek CM
1955 - 1956 - ks. Franciszek Fujawa CM
